ქვეყანაშიც და ქვევრებშიც დუღის ტემპერატურა მაღალია. ერთაგან, სულ ახლახან დასრულდა არჩევნები და ყველაფერი თავიდან გადასანაწილებელი გახდა ბიზნესი, ხელისუფლება, თანამდებობები, სპორტი... კი სპორტიც გადასანაწილებელია. მეორეგან, ვაზის ნაჟური დუღს, ყურადღებას არ მიაქცევ და შეიძლება ქვევრი შუაზე გახეთქოს.
შემოდგომის მიწურულს ნაძველხელისუფლებარზე ახალი ხალხი გამოჩნდა. გამოჩნდა ყველაგან, ნებისმიერ სფეროში. გარეგნულად ისე ჩანს, რომ ვცდილობთ სისტემის ნგრევას ყველაფერი არ გადავაყოლოთ. თუ რამ მიღწევა ყოფილა წინა მმართველობისას შევინარჩუნოთ. არ გვინდა წარსული შეცდომები გავიმეოროთ. შემოდგომაზე სამშობლოს მიშა ყაველაშვილი დაუბრუბდა. დასაბრუნებლად ძალიან ხელსაყრელი დრო იყო. მისი უახლოესი მეგობარი და თანამოაზრე, სპორტის მინისტრად ინიშნება და მიშას ორწელიწადნახევრიანი მარტვილობასაც ბოლო მოეღო.
ძნელია შუაგულ ევროპაში ყოფნის მერე, ასეთ არაულ-დარეულ სიტუაციაში დაბრუნდე. დაბრუნებაც არის და დაბრუნებაც, მხოლოდ დაბრუნება კი არა, ყაველაშვილი კონკრეტული მიზნით დაბრუნდა - მართალია მე პრეზიდენტობა ჯერ არ მინდა, მაგრამ ფეხბურთის ფედერაციის მოქმედი პრეზიდენტი უნდა გადადგეს და ვადამდელი საპრეზიდენტო არჩევნები უნდა დაინიშნოსო. მიზეზი ბანალური და გაცვეთილია - ”საზოგადოების მხრიდან ფეხბურთის ფედერაციამ და ჩვენმა ფეხბურთმა ნდობა დაკარგა და თუ მისი დაბრუნება გვინდა, სიჭინავა უნდა გადადგეს და სამართლიანი არჩევნები ჩატარდესო”.
სიჭინავას არასოდეს დაუმალავს, რომ ფეხბურთი არ ესმის. ეგ კი არა, ფეხბურთის სახლში მას ”პრარაბსაც” კი ეძახიან. ის უფრო მეურნე ტიპია, ვიდრე კაბინეტის მუშაკი და ამიტომაც არის ინფრასტრუქტურის განვითარებას დიდ ყურადღებას რომ უთმობს. სიჭინავა საფეხბურთო სამყარომ ამ სამიოდე წლის წინ აირჩია. არჩევნების შედეგები ფიფამ და უეფამ აღიარა და ამ კაცს პრეზიდენტობის ვადა ოდენ 2015 წელს ეწურება. მეორე საკითხიცაა, როდესაც ყაველაშვილი საზოგადოების სახელით გამოდის, ვინ არის საზოგადოება? როგორ განსაზღვრავს მას? რა კრიტერიუმებით და რამდენად გააჩნია ლეგიტიმაცია იმის ლეგიტიმაცია, რომ საზოგადოების სახელით გამოვიდეს?
მიშა ყაველაშვილი წინააღმდეგია, ფეხბურთის ფედერაციის მოქმედი პრეზიდენტის გადაყენება შენობაში შევადნით და მიტინგებით მოხდეს. ეგ კი არა, ვეტერანმა ფეხბურთლემა ისიც თქვა ”ფედერაციის ხელმძღვანელთა შეცვლა ძველი მეთოდების გამოყენებით დაუშვებელია და ეს ჩვენს პრინციპებს ეწინააღმდეგებაო”. კეთილი და პატიოსანი, მაგრამ ის რომ მიშა ყაველაშვილი ”ჩვენი ფეხბურთის” სახელით აკეთებს ამ განცხადებას, რომლის წევრადაც სხვათაშორის, სპორტის მომავალი მინისტრი დღემდე რჩება, უკვე ითვლება ზეწოლად. ზეწოლა მარტო მიტინგები და ლანძღვა გინება არ არის, მორალური ზეწოლაც ზეწოლაა და ასე მგონია, ვინ-ვინ და დემოკრატიის მართლაც შუქურა შვეიცარიაში ნაცხოვრებ კაცს ეს არ უნდა ესწავლებოდეს.
სიჭინავას და რეზო არველაძის ადვოკატობას არავინ აპირებს, მაგრამ როდის უნდა ვისწავლოთ რომ არჩეულ ადამიანს იმ ვადით მუშაობა ვაცალოთ, რა ვადიცათ აირჩიეს?! სიჭინავას ვადაზე ადრე გაშვება პრეცენდენტს ჰქმნის მხოლოდ (როგორც ეს ჟორდანიას და ნემსაძის შემთხვევაში იყო) და მერე... წლები რომ გავა ყაველაშვილსაც რომ იგივე ბრალდებით ვადაზე ადრე მიადგენენ ოპონენტები? როდემდე უნდა ვიაროთ მკვდარ წრეზე?
ძალიან გულუბრყვილო უნდა იყო კაცი ის დაიჯერო, რომ კახა კალაძე მთავრობაში მხოლოდ მაღალი ძაბვის დარეგულირებაზე, განახლებად ენერგიაზე ფიქრით და ელექტრო სადგურებში სიარულით შემოიფარგლება. კალა ფეხბურთს ვერსად გაექცევა და ასე მგონია მთავრობაში ორი საფეხბურთო ცენტრი უნდა ჩამოყალიბდეს: ერთი ლოკომოტივის სტადიონის მოპირდაპირე მხარეს ლევან ყიფიანისა და ჩვენი ფეხბურთის მეთაურობით, მეორე კი ბარათაშვილის ქუჩაზე ენერგეტიკის სამინისტროში. კალაძე არ ჩქარობს. 2015 წლისათვის კობიაშვილიცა და იაშვილისაც დასრულებული ექნებათ საფეხბურთო კარიერა. სპორტის მენეჯმენტში განათლებაც მიღებული ექნებათ და ვინ იცის იქნებ ....
არც რეზო არველაძის დავიწყება შეიძლება. რეზოსთვის ფეხბურთის ფედერაციის პრეზიდენტობა მუდამ საოცნებო თანამდებობად დარჩება. საინტერესო იქნება რეზო არველაძე ცალკე მოთამაშე იქნება, თუ რომელიმე მხარეს მიეკედლება.
სიჭინავა გადაყენება არგადაყენებაზე ერთი ცნობილი ამბავი მახსენდება. ერთხელ ფრანკლინ დელანო რუზველტს, ერთი პიროვნების მაღალ თანამდებობაზე დანიშნვის გამო უსაყვედურეს. - ეს გარეწარი ამ პოსტზე როგორ დანიშნეთო? რუზველტს მშვიდად უპასუხია: - მართალია ეს კაცი გარეწარია, მაგრამ ჩვენი გარეწარიო.
ვაჰიდ ჰალილჰოჯიჩი
No comments:
Post a Comment