 |
| გია გეგუჩაძე |
აბა, როდის არ იყო მაგრამ ამ ბოლო დროს ძალიან მოდური გახდა ქართველი მწვრთნელების ნონსენსური გამონათქვამები. ერთი ხდება, მეორეს ამბობენ და ზოგჯერ ისეთი შთაბეჭდილება გრჩება, თითქოს თითით დასცინიან მსმენელს (მკითხველს).
მაგალითად ამ მხრივ ძალიან გააქტიურდა და ლიდერად იქცა გია გეგუჩაძე, არადა, ღმერთი-რჯული, ამ კაცს ყოველთვის თვითკრიტიკულ ადამიანად ვიცნობდით. მახსოვს, დიდი ანგარიშითაც მოუგია და მაინც გამოუძებნია რაღაც ნაკლოვანებები თავისი გუნდისთვის, ცაში ფრენაზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია.
"მეორე ტაიმში უპირატესობა გვქონდა, მაგრამ გოლი ვერ გავიტანეთ. არ გაგვიმართლა. რას იზამ".
”მსაჯობაზე არაფერს ვიტყვი, თავად განსაჯეთ”.
”სიცხე იყო და ინდივიდუალურ თამაშს სჯობდა, გუნდურად გვემოქმედა”.
იგივე სიტუაცია შეგვხდა ამას წინათ კობა ჟორჟიკაშვილთან დაკავშირებით. წაგებული თამაშის შემდეგ, რომელშიც მის მეტოქეს 7-8 საგოლე მომენტი ჰქონდა, კაცი გამოვიდა და იძახის, უდავო უპირატესობა გვქონდაო.
კიდევ კარგი, ტელევიზორში იყო ”მეტალურგი” - ”ზესტაფონი”, თორემ რამდენი დაიჯერებდა? მისმა კოლეგა გია ჭიაბრიშვილმა კი ჟორჟიკაშვილის სიტყვები სამართლიანად იწყინა, რომელ უპირატესობაზე ლაპარაკობთ, როცა აქეთ შეგვეძლო რამდენიმე გოლის გატანაო. რაღაც პატარა ბავშვისათვის დამახასიათებელ ჭიჭყინს ჰგავს. თუ არადა, ვთქვათ დაცვაში იჯექი და კონტრშეტევაზე გამოჭერით, ერთი გოლით მოიგე - რატომ ითვლება ეს ცუდ ტონად? დავიჯერო, უკადრებელი საქციელი ”ატ ზაშიტი” თამაში?
ვის რაში სჭირდება ასეთი უნიჭო ტყუილები? ალბათ, სჭირდებათ. ალბათ, არიან ”ზემოთ”, ხელმძღვანელობაში ისეთი ადამიანები, რომლებსაც დააჯერებენ, რომ იმ დღეს იფრინეს, მაგრამ მთელი მსოფლიოს უხილავი ძალები იმ დღეს მეტოქესთან კართან შეკრებილიყვნენ და ბურთს გარეთ სდევნიდნენ.
ეს შეიძლება ბევრს დააჯერონ, მაგრამ ვისაც ვერ დააჯერებენ, მათთვის სირაქლემის როლში დარჩებიან.
აბა, წარმოიდგინეთ, ამ მწვრთნელმა თეორიისას თავის ფეხბურთელებს რომ უსაყვედუროს, ფეხბურთელს უკვე სრული უფლება აქვს, მიაძახოს - ”რა ლექციას მიტარებ. შენ არ ამბობდი, რომ მაგრად ვითამაშეთ?”.
სიცრუეს მოკლე ფეხები და მოკლევადიანი ნდობა აქვს, თუმცა გააჩნია, სად. საქართველოში ხშირად ჭრის და მწვრთნელებმა ეს რომ იციან, იმიტომაც აბოლებენ სამიზნეს.
მინი-კაბა დიავარა
No comments:
Post a Comment