უცნაური სიზმარი

- სიზმარი ვნახე წუხელ ძაან უცნაური ... 

- არ გადამრიო, რაო, რა მინდაო? 

- რა და ვითომ საქართველოს ჩემპიონატის უმაღლესი ლიგის ფეხბურთელი ვიყავი ... 

- ხოო, კი ყოფილა უცნაური სიზმარი ... 

- სულ ხუმრობის ხასიათზე როგორ უნდა იყო?! 

- რაღა ხუმრობის, მეგობარო, კოშმარი დაგსიზმრებია და შენ კიდევ უცნაურს ეძახი ... 

- არა, თავიდან კოშმარული სულაც არ იყო, პირიქით, ძალიან მომწონდა ფეხბურთელობა. ერთი-ორი გოლი მქონდა გატანილი და პოპულარობასაც ნელ-ნელა ვეპარებოდი ... 

- კაი თუ ძმა ხარ ... რომელ პოპულარობაზე ლაპარაკობ საქართველოში? 

- პოპულარობას ჟურნალისტებში ... ინტერვიუ მთხოვეს ერთი-ორჯერ. ეჰ, აბა, ხალხი თამაშებზე არც სიზმარში დადიოდა სამწუხაროდ ... 

- გითხარი კოშმარი დაგსიზმრებია-თქო და არაო ... 

- ისე, ცოტა კი გამიჭირდა, ხან ცუდ მოედნებზე გვათამაშებდნენ, ხან შუადღის ორ საათზე, პაპანაქება სიცხეში,  ხან უხელფასო გუნდები არ მოდიოდნენ სათამაშოდ, რა ვიცი, რომელი ერთი ჩამოვთვალო ... 

- ხო, რაც ჩამოთვალე მე მაგისთვის ძილი სულაც არ მჭირდება, ისედაც ცხადშიც ვხედავ იგივეს ...

- სამაგიეროდ, ბეემვე ვიყიდე აი, მანდ კი მინდოდა, რომ არ გამღვიძებოდა ... 

- ვახ, ეს ბეემვეს ვირუსი ფეხბურთელებში ვერ მოვსპეთ რა ... 

- ეჰ, აქამდე მეც ეგრე ვფიქრობდი, მაგრამ თურმე ფეხბურთელი რომ ხარ, მაშინ სხვანაირად  ჩანს და კი გინდება ... 

- ვარჯიშებით კმაყოფილი იყავი? 

- კი, სხვათა შორის, ახალგაზრდა მწვრთნელი მყავდა, მცოდნე და ძალიან კმაყოფილი ვიყავი, რასაც არ ველოდი ... 

- გამოსწორდა ვითომ მაგ მხრივ ვითარება? 

- რას ამბობ, კაცო, მე ხო სიზმარზე ვლაპარაკობ ... 

- რა ვიცი, საეჭვოა უკვე, სიზმარზე ლაპარაკობ თუ არა ... იმდენი რამე ემთხვევა, რო ... 

- ეჰ, შენ ბოლო ფინალი არ იცი, თორე მაგას არ იტყოდი ... 

- რა მოხდა? 

- ბიჭო, თამაშზე ვართ. ჩავედით და სტადიონზე ჩვენი გასახდელი დაკავებული დაგვხვდა. გავგიჟდით, დავრეკეთ და კი, სწორად მოხვედითო, თურმე სხვა თამაში ყოფილა ჩვენამდე და ... 

- მერე? 

- შეგვიშვეს ბოლოს მაინც, გამოვიცვალეთ, მწვრთნელმა დაფა ამოიღო, პოზიციები კიდევ ერთხელ აგვიხსნა და ... 

- და? 

- სუნმა გამაღვიძა ... 

- რამ? 

- სუნმა ... 

- პარკ-ჯი სუნმა?

- არა, მძღნერის სუნმა ... 

ფუტ ბოლი